شب‌بخیر کوچولو،نمایش‌های کودک و نوجوان به دلیل روحیه‌ی خاص مخاطبان‌شان،که در واقع هنوز در مرحله شناخت و تجربه‌ی دنیا و زندگی هستند،خوش‌بختانه از تنوع موضوعی بیش‌تری نسبت به آثار نمایشی بزرگ‌سال برخوردار است و شاید این تنوع سوژه،دست کارگردان را برای انتخاب و شکل اجرای آن باز می‌گذارد اما به همین میزان وقتی از سن مخاطب کم می‌شود،مساله گزینش موضوع و شکل پرداخت آن پیش می‌آید.گروه سنی خردسالان شاید هنوز درک درست و عمیقی از صحنه‌ی تئاتر نداشته باشند اما حتا آن‌ها نیز به تماشای نمایش و آشنایی با مفاهیم اولیه‌ی جهان پیرامون نیازمندند.
حسین فدایی‌حسین در نمایش تازه‌ی خود با عنوان «شب دوست‌داشتنی» به مساله‌ی شب‌بیداری‌های خردسالان پرداخته و با نگاهی فانتزی و موزیکال به این مساله سعی در معرفی شب و عناصرش به آن‌ها داشته است. ماجرا از شبی شروع می‌شود که دختربچه‌ی داستان،نمی‌خواهد بخوابد،چون شب را دوست ندارد. او پس از کمی بازی با مادرش در اتاق خود،وقتی زمان خوابیدن می‌شود،عناصر شب(ماه و ستاره‌ها)را از آسمان خیالش برمی‌دارد و در صندوقچه‌یی پنهان می‌کند. در ادامه فرشته‌ی شب در جست‌وجوی ماه و ستاره‌ها از راه می‌رسد و با دختر روبه‌رو می‌شود. دختر ابتدا از شب می‌ترسد اما کم‌کم با او دوست می‌شود و کمک می‌کند المان‌های شب را سر جای خود برگردانند.
صحنه‌ی نمایش به لحاظ دیداری،فضایی کاملا فانتزی و خیال‌انگیز دارد که برای خردسالان بسیار جذاب است. از این منظر می‌توان کار فوق‌العاده‌ی «مهدی نیک‌روش» را به عنوان طراح صحنه و دکور ستود. استفاده از ریسه‌های نوری برای براق‌بودن ستاره‌ها در تاریکی شب،آباژور کودکانه با آویزهای زیبا،ساعت کوکوی روی دیوار،مداد بزرگ جادویی و از همه مهم‌تر آلبوم عکس‌های شب و روز،ذهن کودک را به بازی می‌گیرد و او را به دنیای رویایی شب دعوت می‌کند. همچنین طراحی هنرمندانه‌ی لباس‌ها کار فاطمه عبدالله‌زاده با استفاده از رنگ‌های شاد و زنده،تناسب ویژه‌یی با دیگر اجزای صحنه و کاراکترها دارد.