شهر قم امروز میزبان هزاران نفر از شهروندان و مهاجرانی است که از نقاط مختلف ایران و جهان به این شهر آمده‌اند و در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. براساس آمار مرکز خدمات حوزه علمیه و اداره اتباع، بیش از ۱۸۰ ملیت و قومیت مختلف در قم حضور فعال دارند.

طلاب علوم دینی از افغانستان، پاکستان، هند، نیجریه، لبنان، بوسنی، روسیه، چین و کشورهای آمریکای لاتین، در کنار مهاجرانی از ترکمن‌صحرا، لرستان، کردستان، بلوچستان، خراسان و دیگر نقاط ایران، با حفظ هویت قومی خود در فضای مشترک فرهنگی، مذهبی و اجتماعی قم زندگی می‌کنند.

دکتر علیرضا زاهدی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه قم می‌گوید: «همزیستی فرهنگی در قم نمونه‌ای زنده از هم‌پذیری قومی و مذهبی است. تفاوت در زبان و لباس مانع از روابط اجتماعی نشده، بلکه بستری برای شناخت متقابل ایجاد کرده است.»

در بازار بزرگ قم، در مراکز خدماتی، و حتی در مراسم مذهبی مانند پیاده‌روی‌های خانوادگی، ده‌ها قوم با آداب مختلف اما در یک فضای وحدت‌بخش دیده می‌شوند.

فاطمه حیدری، بانوی افغانستانی ساکن پردیسان می‌گوید: «در قم احساس تنهایی ندارم. همسایه‌ام ایرانی است و بچه‌هایم با بچه‌های او مدرسه می‌روند. اینجا همه برای هم احترام قائلند.»

نهادهای مختلف فرهنگی و اجتماعی نیز تلاش کرده‌اند این همزیستی را تقویت کنند. برگزاری نمایشگاه فرهنگ اقوام، هفته گفت‌وگوی تمدن‌ها، نشست‌های زنان چندملیتی در فرهنگسرای جوان، و اردوهای بین‌المللی طلاب از جمله اقداماتی بوده که به درک مشترک و کاهش سوءتفاهم‌های فرهنگی کمک کرده است.

قم در سال‌های اخیر به یکی از معدود شهرهای ایران با تنوع زبانی، قومی و ملی گسترده همراه با وحدت فرهنگی تبدیل شده است؛ شهری که به‌درستی می‌توان آن را «پایتخت همزیستی جهانی» در داخل مرزهای ایران دانست.