- نویسنده : مدیر مسئول
- 28 مهر 1399
- کد خبر 2446
- 237 بازدید
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
قم گویا – نوجوانانی که بدون اطلاع والدین خانه را ترک و راهی سرنوشت نامعلوم میشوند با توجه به هنجارها و ارزشها و فرهنگ دینی، خانوادگی و اجتماعی ما به عنوان یک آسیب و مسئله اجتماعی مطرح است.
اگرچه در نگاه اول فرار پدیده فردی به نظر میرسد ولیکن آسیبهایی که در پی فرار بوجود میآید منشا بسیاری از رفتارها و انحرافات اجتماعی می شود. از جمله پیامدهای فرار:
- لطمه و ضرر برای حیثیت و شرافت خانوادگی فرد و از دست دادن حمایت خانواده و مورد خشونت واقع شدن و طرد شدن از خانواده.
- اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر و محرک.
- از دست دادن سلامتِروان و مبتلا شدن به اختلالاتروانی مانند افسردگی احساس ناکامی و تهدید بهداشت اخلاقی و روانی در جامعه.
- تشکیل باند فساد و فریب سایر زنان و دختران و خودفروشی.
- و در صورت بازگشت به مدرسه و برخورد تحقیرآمیز گروه همسالان با وی، احتمال افت تحصیلی شدید و اختلالات روانی و افسردگی در وی خواهد شد.
در مجموع، فرار که خود معلول عوامل مختلف است میتواند عامل بسیاری از آسیبهای اجتماعی دیگر شود.
مورد کوتاه:
دختری ۱۵ساله درحالی که زانوهای خود را در بغل گرفته و باحالت غیرطبیعی در یکی از نیمکتهای پارک نشسته در مورد وضعیتش میگوید: فرزند ششم خانوادهای نه نفره هستم. دیگر از بیمهری آنان خسته شدم، خانوادهام هیچ توجهی به من ندارند به صحبتهای من گوش نمیدهند و همیشه مرا مورد سرزنش قرار میدهند و تحقیرم میکنند. برای رفتن به مکانهای مورد علاقهام همراهیام نمیکنند و در هنگام مراجعت من به خارج از خانه به من سوءظن دارند که با پسران غریبه ارتباط دارم و به همین دلیل مرا کتک میزنند و درحال حاضر از اینکه در خانه نیستم نگران نیستند و به دنبال من نمیگردند در حالی که پنج روزی است که فرار کردهام.
دسته بندی عوامل موثر بر بروز مساله فرار در نوجوانان
در بررسی فرار نوجوان به جای نگاه مجرمانه به او باید به دید یک قربانی مطرح شود که عوامل متعددی در فرار او دخیل بوده است. نتایج بررسی فراتحلیلی بر روی تحقیقات انجام شده نشان میدهد که مهمترین عوامل فردی موثر بر بروز مساله فرار نوجوانان شامل:
الف) عوامل فردی موثر بر فرار افراد
- رفتارهای تکانشورانه: فرد تصمیمگیریهای آنی دارد که ممکن است منجر به پشیمانی شود و قادر به کنترل رفتارهای خویش نمیباشد.
- مشکل در کسب هویت: همانگونه که در فصول قبل اشاره گردید چنانچه نوجوان به هر دلیلی به هویت نیرومندی دست نیابد در جستجوی دستیابی به یک هویت کاذب و تجربه موقعیتهای پرخطر در بیرون از خانه خواهد بود.
- شتابزدگی در رسیدن به حل مساله.
- اختلال شخصیت نمایشی با هدف جلب حمایت عاطفی از سوی اطرافیان.
- دوستان ناباب وعشقهای کاذب ازطریق شبکههای مجازی.
- تنوع طلبی: نوجوانی که بیش از اندازه تنوعطلب است معمولا آتش مزاج، کنجکاو، بیحوصله و تکانشی است، از اینرو به دنبال تجربه موقعیتهای جدید و نقص برخی قوانین است.
- اختلال افسردگی: کسیکه مبتلا به افسردگی است احساس غمگینی و نا امیدی را تجربه میکند و نگرش منفی نسبت خود و اطرافیان پیدا میکند معمولا به تبعات فرار کمتر توجه میکند.
ب) عوامل خانوادگی موثر بر فرار افراد
- بالا بودن توقعات خانواده: برخی از خانوادهها، توقعات غیر واقع بینانه و بیشتر از توان نوجوان را از او دارند از اینرو نوجوان قادر به هماهنگ و همسو شدن با انتظارات والدین نیست.
- طلاق عاطفی والدین: در این خانوادهها روابط عاطفی سرد است و فرزندان خلاهای عاطفی را تجربه میکنند.
- درگیر شدن نوجوان با والدین به دلیل مطرح شدن و بروز نیازهای جدید دوران بلوغ و بیتوجهی به شرایط حساس این دوران توسط خانواده و تبعیض بین فرزندان و سختگیری افراطی والدین که منجر به ایجاد خصومت و رفتارهای انتقامجویانه در فرزندان میشود نوجوان را به فاصله گرفتن فیزیکی و روانی از والدین ترغیب میکند.
- بدرفتاری جسمی و عاطفی که منجر به فاصله گرفتن فرد از خانواده و در نهایت ترک خانواده میشود.
- سابقه اعتیاد در یکی از اعضای خانواده.
ج) عوامل اجتماعی موثر بر فرار افراد
- دوستان و همسالان که آنها هم بلوغ و نوجوانی را میگذرانند.
- تاثیر شبکههای اجتماعی، ماهواره و استفاده نامناسب از وسایل ارتباطات جمعی
راهکارهای ارائه شده در زمینه کاهش و پیشگیری از بروز پدیده فرار
- نکته مهمی که والدین به آن باید توجه کنند قدرت آنها در نفوذ بر تصمیمگیری فرزندشان است نه نفوذ بر کنترل کارهایش. از اینرو به والدین تاکید میگردد ضمن ترسیم مرزبندی و ضوابط و اخلاقیات و ارزشها در خانواده همواره بر اجرای آن پایبند باشند.
- ایجاد بستر مناسب برای احساس امنیت و آرامش و درک متقابل فرزندان و والدین.
- تقویت اعتقادات دینی فرزندان در کودکی و نوجوانی.
- ایجاد سازگاری در محیط خانواده.
- نظارت جدی والدین نسبت به دوستیابی فرزندان.
- برنامهریزی مناسب برای تنظیم اوقات فراغت مناسب برای نوجوانان و جوانان.
- تقویت اعتماد به نفس و ایجاد بینش نسبت به آسیبهای ناشی از فرار.
- آموزش به والدین در زمینه شناخت دوران بلوغ و نوجوانی.
- ارتباط عمیق بین والدین و مربیان و مشاورین مدارس تا ضمن آگاهی از مشکلات نوجوان، از مشاورههای روانشناختی و تربیتی و تحصیلی بهرهمند گردند.
- اداره مشاوره آرامش
- معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان قم
https://qomgoya.ir/?p=2446