مهدی جنتی؛

نوجوانی که مردانه ایستاد

حسین فهمیده، نوجوان ۱۳ ساله‌ای از کرج بود؛ اما قصه او در قامت نوجوانی نمی‌گنجد. او در روزهایی که خرمشهر زیر آتش بود، مدرسه را رها کرد، نه از سر بی‌علاقگی به درس، بلکه برای درسی بزرگ‌تر: آزادی، غیرت و دفاع از میهن.

وقتی دشمن تا پشت دروازه‌های خرمشهر آمده بود، حسین با جسمی نحیف اما روحی سترگ، به خط مقدم رفت. روز هشتم آبان ۱۳۵۹، زمانی که نیروهای ایرانی در برابر تانک‌های دشمن گرفتار شده بودند، حسین نارنجکی به کمر بست و خود را زیر تانک دشمن انداخت؛ و با این فداکاری، مسیر رزمندگان را گشود.

فهمیده؛ قهرمان یا اسطوره؟

گاهی نام حسین فهمیده را در کتاب‌های درسی دیده‌ایم و گاه به‌عنوان «قهرمان ملی» درباره‌اش شنیده‌ایم. اما آنچه او را از یک قهرمان صرف فراتر می‌برد، میزان آگاهی، ایمان و انتخابی بود که در اوج نوجوانی انجام داد.

او به جنگ نرفت تا قهرمان شود، بلکه رفت تا تکلیفش را به سرزمین و آرمان‌هایش ادا کند. انتخابی که بدون هیچ چشم‌داشتی، نه برای عکس یادگاری و نه برای ستایش دیگران بود. انتخابی خالص، از دل یک نوجوان عاشق.

میراث حسین؛ زنده‌تر از همیشه

پس از شهادت حسین فهمیده، امام خمینی جمله‌ای گفت که تا امروز در حافظه ملت ایران ماندگار است:
«رهبر ما آن طفل سیزده ساله‌ای است که با قلب کوچک خود، که ارزشش از صدها زبان و قلم ما بزرگ‌تر است، با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم کرد.»

این جمله نشان داد که انقلاب اسلامی، نه متکی به ژنرال‌ها و سیاست‌مداران، بلکه برخاسته از ایمان و صداقت فرزندان گمنام این آب‌وخاک است. حسین فهمیده، نماینده‌ همان نسلی است که بی‌نام و نشان، بی‌مدال و ادعا، راه را برای آینده ایران گشودند.

نوجوان امروز، رسالت فردا

اکنون که دهه‌ها از شهادت حسین گذشته، باید پرسید: نوجوان امروز چه نسبتی با فهمیده دارد؟
شاید امروز میدان نبرد با تانک و نارنجک نیست، اما جبهه‌ای دیگر در کار است: جنگ نرم، نبرد رسانه‌ای، تهاجم فرهنگی و تحریف هویت.

اگر حسین با جسمش از وطن دفاع کرد، نوجوان امروز باید با آگاهی، مطالعه، مهارت، ایمان و بصیرت، راه او را ادامه دهد. شهادت فقط در میدان مین نیست؛ گاهی در میدان بی‌تفاوتی و فراموشی است.

حسین فهمیده، در قلب ماست

او دیگر نوجوان نیست؛ او نماد است، مشعل است، چراغ راه است. هر ساله ۸ آبان، به یاد و نام او، روز «بسیج دانش‌آموزی» نامیده شده است. نه برای آنکه در تقویم بماند، بلکه برای آنکه از دل تقویم، در جان نسل جدید بدرخشد.

حسین فهمیده، برای ما فقط یک شهید نیست؛ او زبان گویای غیرت نوجوان ایرانی است.

📌 نتیجه‌گیری:

در دنیایی که بسیاری از قهرمانان ساختگی‌اند، حسین فهمیده واقعیتی است از جنس ایمان و فداکاری. باید او را نه فقط در یادواره‌ها، بلکه در سبک تربیت، برنامه درسی، هنر، رسانه و فضای مجازی زنده نگاه داشت.

حسین فهمیده هنوز زنده است، اگر ما راهش را ادامه دهیم.
او رهبر یک نسل بود؛ نسلی که امروز، در مدرسه، در مسجد، در خانه و حتی در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند پرچم او را بلند نگه دارد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو.