وزارت آموزش و پرورش یکی از بزرگترین و پر جمعیت ترین دستگاه های اجرایی کشور است که وظیفه ذاتی و ماهوی آن پرورش نیروی انسانی متخصص و مولد برای کلیه ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و شهروند خوب برای جامعه اسلامی است؛ ولی امروز ما شاهد کمبود نیروهای توانمند، کاربلد و کارآمد در عرصه تعلیم و تربیت هستیم. علت چیست؟

تجربیات و مطالعات نشان می دهد که این وزارت‌خانه هیچ گاه در اولویت و اولیت برنامه دولت ها نبوده و کم توجهی به عبارتی بی توجهی به آن باعث شده که بسیاری از معضلات و مشکلات در این سیستم لاینحل باقی بماند و امروز تبدیل به باتلاقی عمیق شده که هر کسی در آن فرو رود مرگ آن حتمی و قطعی است در همین راستا با رضا شاهسواری کارشناس تعلیم و تربیت گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم.

وی با اشاره به برخی از دلایل یا علل عدم موفقیت آمیز بودن کارکرد آموزش و پرورش اظهارداشت: یکی از این دلایل مشکلات شکلی یا ساختاری است ساختار آموزش و پرورش کهنه و فرسوده است که در صد سال اخیر هیچ تحولی نو، تازه و مدرن در آن رخ نداده و هر کسی که در این سازه و ساختار وارد شده است تنها به غبار روبی این مکان مقدس پرداخته و از مکنونات و مأموریت این سیستم غافل و بر سقف فرو ریخته ی آن چراغی آویخته است.

رئیس اداره انجمن اولیاء و مربیان آموزش و پرورش قم افزود :ساختارها و نهادها به لحاظ علم جامعه شناسی به مثابه یک موجود زنده، نیازمند تغییرات و تحولات گسترده توأم با زمان هستند تا پاسخگوی نیازهای واقعی و عینی جامعه هدف خود باشند. لذا آموزش و پرورش بعنوان یک نهاد تعلیم و تربیت هیچ گاه پاسخگوی نیازهای مخاطبان خود ( مادی – معنوی ) نبوده و حتی منزلت و مکانت این نهاد نیز به باد نسیان و فراموشی سپرده شده است. بنابراین ساختار آموزش و پرورش نیازمند توجهی منطقی، جدی و دور از ایدئولوژی اندیشی توسط متخصصان و صاحب نظران می‌باشد.

کارشناس تعلیم و تربیت اضافه کرد : مشکلات محتوایی دومین مشکل و معضل اساسی این سیستم عدم ارائه ی محتوایی مناسب و مطلوب به مخاطبین خود ( معلم ، خانواده، دانش آموز ) می باشد. محتوایی که در متربیان خلاقیت و فعلیت، در مربیان تحقیق و تدریس و در خانواده ها احساس خوبی و خوشی را ایجاد کند.

وی در پایان گفت :علی ای حال موتور محرکه نهاد تعلیم و تربیت مربیان و متربیان هستند تا زمانی که در ایشان انگیزه و انگیخته ای ایجاد نگردد راهی به دهی ختم نخواهد شد.