قم گویا – مسئول کتابخانه عمومی حضرت آیت الله خامنه ای اظهار داشت: امداد فرهنگی و اجتماعی را با کتابرسانی در ایام تعطیلات با هدف ماندن در خانه و شکست کرونا و ترویج کتابخوانی انجام می دهم.
به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان قم، مرضیه نفری، مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای در گفت‌وگویی بیان کرد: تغییر ناگهانی زندگی اجتماعی امروز ما، آن هم به دلیل ویروس ناشناخته ای به نام کرونا، دید و بازدیدها، سفرها و انجام بسیاری از کارهای فرهنگی، اجتماعی، علمی ما را محدود کرده است.
وی سپس گفت: دوره ای که با همه تلخی های آن برای ما و فرزندان ما به عنوان «در خانه بمانیم و کتاب بخوانیم» خاطره می شود. اما من یک کتابدار هستم، عاشق کتابخانه و کتاب هایش و از همه بیشتر اعضای کتابخانه. دلتنگ تلفن هایی می شوم که مرا می خوانند تا به کاربران پشت خط مشاوره بدهم یا کتاب هایشان را تمدید کنم. با خود به این یقین رسیدم که این ویروس با همه نازیبایی هایش به تمامی ما نشان داد که کتاب بهترین یار مهربان است.
مرضیه نفری افزود: این بازه زمانی را برای خود شگفت انگیز می دانم چراکه علاوه بر ماندن در خانه همزمان با خانواده به نقاط مختلف کشور که نه، بلکه به دور دنیا با نویسندگان سفر می کنم و تنهایی هایم را با کتاب پر می کنم تا آرام بخش روح و جسمم باشد. وی گفت: کتاب در روزگار کرونایی، مردم را به سفرهای خوش و به یادماندنی دعوت می کند.
مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای بیان کرد: با همه این توصیفات سال ۱۳۹۹، تفاوت بسیاری با سال های پیش دارد و آن هم تعطیلی کتابخانه های عمومی به عنوان مهم ترین مرکز فرهنگی برای همه اقشار و گروه های سنی است که البته نباید فعالیت های آن متوقف شود.کتابخانه آیت الله خامنه ای قم از جمله کتابخانه هایی است که این دلتنگی و انتظار کاربرانش را درک می کند و حتی کاربرانش را محدود به مرکز خود نمی داند بلکه آنان را در فراسوی مرز کتابخانه حتی در کنج تنهایی و زندان هم که باشند، پیدا می کند. این کاربران می توانند حتی زندانیانی باشند که جسمشان در بند است و حتی کتابخانه ای را ندیده باشند و چه بسا کتابی را هم نخوانده باشند. افرادی که به دلیل اشتباهاتی مجبور به تحمل محدودیت ها می شوند و البته این برای آگاهی و تنبه گاهی لازم است.
مرضیه نفری بیان کرد: اسفند سال ۱۳۹۷ با یکی از دوستانم که کارمند زندان بانوان بود، سر صحبت را باز کردیم. برایم از تنهایی زندانیان زنانی گفت که در نوروز نمی توانند مرخصی بگیرند و به خانه هایشان بروند و به هزاران دلیل نوروز را در پشت میله های زندان می گذرانند و این کامشان را تلخ می کند و روح و روانشان را به شدت آزرده خاطر می سازد.
مرضیه نفری سپس گفت: با خود فکر کردم شاید در سال های گذشته در چنین روزها و ساعت هایی بر سر سفره هفت سین فارغ از مراحل خانه تکانی در کنار خانواده و یک زندگی نو نشسته بودند و منتظر بودندکه بهار را جشن بگیرند. ولی اکنون در زندان هستند و از آن سین های دوست داشتنی که معطر به عطر خانواده است، خبری نیست. شاید غم و غصه ی زندگیشان را تورق می کنند که چه قصه ای می شود زندگی ما! ای کاش گره گشایی نیز در این قصه هم نشان داده می شد.
اما الان، به جای دورهمی و عیددیدنی، با هم حرفشان می شود و گاهی اوقات هم زد و خورد می کنند. عقربه شمارهای ساعت هم که به کندی پیش می روند انگار یک هفته است که در زمان مانده اند. با خود اندیشیدم و در دل گفتم «من یک کتابدار هستم و رهبرم از ما به عنوان مشاوران امین یاد کرده است» پس عزمم را جزم کنم. تصمیم گرفتم از سری کتاب های پرمخاطب برای زندانیان ارسال کنم. دوست داشتم بازخورد آن را بگیرم که آیا کتاب ها توانسته آرامش را به خانم های در بند این چاردیواری هدیه دهد و برای ساعات و روزهایی آنها را رویایی شیرین ببرد. رویایی که بند و زندان در آن نیست و تنها آرامش است و سفر و لذت خواندن.
مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای اظهار داشت: فروردین ۹۸ بود که دوستم از تجربه کتابخوانی زندانیان صحبت کرد و گفت: آنقدر زندانیان غرق در کتاب هستند که فکر می کنیم اینجا کتابخانه است. سکوتی پر از آرامش و نشاط و به دور از هرگونه تنش همیشگی در اینجا حکم فرما است و برخی کتاب ها، طرفداران زیادی دارد به گونه ای که گردش کتاب همراه با شور و عشقی وصف ناپذیر دربازه زمانی سه روزه انجام می شود و در این مورد هم مسئولین زندان دخالت نمی کنند چراکه وقت مطالعه در بند و ساعت کاریشان را ندارند در بیرون هم که هوای عید و دید و بازدیدها مجال مطالعه به آنان را نمی دهد.
مرضیه نفری گفت: پس از پایان صحبت های دوستم به این نتیجه رسیدم که همه چیز با نظم پیش می رود. حتی فراتر از آن حسی بودکه تصور داشتم. ترویج کتابخوانی و کتابرسانی به عموم افراد امداد فرهنگی و اجتماعی یک کتابدار فعال است. خدا را سپاس می گویم که زندانی ها اکنون با کتاب طراوت خاطر دارند و به جای مرور خاطرات گدشته و ایجاد روزهای تلخ و پرتنش، روزگار خوب وتجربه های نو و شیرینی را پشت سر می گذرانند.
مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای در ادامه افزود: حالا از فروردین ۹۸ به فروردین ۹۹ رسیده ایم، ویروس کرونا این مهمان ناخوانده آمده و ما مجبور به ماندن در خانه هستیم، نمی توانیم به مراکز عمومی مانند کتابخانه ها برویم. کتابخانه ها تعطیل است. زمان خوبی است تا لحظه ای خودمان را جای افرادی که نمی توانند مثل ما به راحتی در اماکن عمومی رفت و آمد کنند؛ قرار دهیم.
وی گفت: ناخودآگاه ذهنم درگیر آنهایی شد که شرایط خوبی ندارند. هر چه باشد ما در کنار خانواده هایمان هستیم و با این حال، قلبمان برای زندگی روزمره ای که داشتیم تنگ می شود. خدا به داد دل آنهایی برسد که به هر دلیلی گرفتار بند شده اند.
مرضیه نفری اظهار داشت: یک روز به کتابخانه رفتم و گل ها سیراب کردم. کمی با آن ها حرف زدم و خندیدم. ناگهان نگاهم به سمت قفسه ها چرخید و با دیدن دوباره کتاب ها، برق از چشمم پرید، تا آنجا که می توانستم کتاب برداشتم و به همان دوستم که در زندان بانوان کار می کرد؛ امانت دادم و گفتم من یک کتابدارم و تشویق به خواندن و مطالعه را در هر شرایطی انجام می دهم.
مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای بیان کرد: از فروردین ماه امانت کتاب را شروع کردم و پس از چند روزی دوست مهربانم با من تماس گرفت. از حال خوب زندانی ها صحبت کرد و گفت که به خاطر کرونا خیلی ها به مرخصی رفته اند و زندان خلوت تر شده است. اما برخی افراد نمی توانند به مرخصی بروند. کرونا هم که آمده، دیدارها لغو شده و دلتنگی ها و بهانه گیری ها بیشتر شده است. سپس گفت، خدا خیرت بدهد. همه اینجا دعایت می کنند. کتاب هایی که آوردی به مثابه فرشته های نجات و پیک شادی بودند که به فریاد زنانی رسید که به دور از خانه و هفت سین های رنگی کاشانه شان مجبورند روزها را یکی پس از دیگری سپری کنند. اما امسال یک فرق اساسی با سال های گذشته دارد. باورت می شود کارمندان زندان برای دریافت کتاب ها با زندانی ها بحث می کنند. زندانی ها هم به آنان می گویند: «خانم نفری کتاب ها را برای ما فرستاده، ما زندانی هستیم، شما که از نعمت آزادی برخوردار هستید و مشغله کاری دارید.»
مرضیه نفری بیان کرد: صحبت های دوستم که تمام شد گفتم خدایا تو را سپاس که توانسته ام مشاوری امین باشم. همان که رسالتم است و رهبرم این لقب را به ما کتابداران داده است. کرونا با توجه به ضربه ای که به کشور و بشریت وارد کرد اما خیلی ها را هم کتابخوان کرد. به دوستم گفتم کتابخانه آیت الله خامنه ای را دعا کنید چون کتاب ها که کتب شخصی من نیست. اصلا گل های کتابخانه را دعا کنید که برای سر زدن به آن ها به کتابخانه رفتم تا کتاب امانت بدهم و دیگران با خود به سفر به دنیای کتاب ها همراه کنم.
وی در پایان گفت: دعا و نیایش ما سلامتی و آزادی همه باشد افرادی که دوست دارند آزادانه در کتابخانه قدم بزنند و در بین قفسه های کتاب چرخی بزنند و با کتاب ها هم نشین شوند. یقین دارم کتاب ها فرشتگان نجاتی هستند که همه را از بند نفس و زندان جان رها می سازند. کرونا با تمام نازیبایی هایش، برخی ناممکن ها را برای ما ممکن ساخت و برخی چیزها را تغییر داد. به ما یاد داد که برای گل ها و کتاب ها و زندانی های دربند و همه و همه دعا کنیم.